و برای خورشید مهربان

که مردمان سرزمینش جمله، آواز امید بر لب دارند

و بی شعاع نورش

در فاصله ای بینابین

- نه آنچنان دور و نه چندان نزدیک -

زمین را توان رویاندن نمی بود

تو را دوست می دارد

هر آنکه قلمرو مهرت را دیده باشد