Friday, September 05, 2003

...
...
...
از این پس راه روشنی در پیش پای گشوده خواهد بود
که اگرچه زیاد هموار نیست
اما بايد دانست که رنج همواره با لذت درآميخته
و مطمئن بود که لذت بس ژرفتر از محنت راه مي باشد
پس چه باک از گام نهادن به جلو
به پيش بايد رفت
در راهي که به آن اعتقاد داريم
وبه اعتقادي که همواره آن را مورد سنجش قرار مي دهيم
تا شکل تعصب به خود نگيرد

.......

اينک مي توانم با قلبي آسوده از اينجا بروم
من به زماني در سکوت نيازمندم
تا آرامش خويش را دوباره بازگيرم
و اين بار سکوتم را تا زمان نامعلومي نخواهم شکست
که نه تنها اينجا بلکه در هر مکان ديگري بدان محتاج مي باشم

به ياد ترانه زمين گوستاو مالر
و
براي ابد نيلفام
براي ابد
براي ابد